Rozdział 31

Ciąg dalszy 
Dotarłam do domu o godzinie 17.40.Gdy weszłam do środka mama i siostra zaczęły obsypywać mnie różnymi pytaniami.
-Gdzie ty tyle byłaś?-zapytała mama.
-Wiesz jak się o ciebie martwiłyśmy?-tym razem zapytała Emma.
-Mi też miło was widzieć.
-Czy mogłabyś nam powiedzieć gdzie tyle byłaś?-zapytały jednocześnie.
-Byłam w parku.
-Tak długo? Ile można chodzić w tą i z powrotem albo samej siedzieć na ławce?-zapytała mama.
-A kto powiedział,że byłam tam sama?
-Uuuuuuuuuu...a z kim tam byłaś? z jakimś chłopakiem?-zapytała siostra.
-Tak z chłopakiem.ma na imię Derek i już wam o nim opowiadałam.
-Derek,Derek hmm...a już wiem.To ten co go spotkałaś w sklepie.-zgadła mama.
-Dokładnie.
-I jak dobrze pamiętam to miał się tu przeprowadzić.
-Tak,ale jego rodzice nie zgodzili się na przeprowadzkę tutaj.
-To szkoda.-powiedziała,a po chwili kazała mi umyć ręce i zjeść kolację.Po zjedzonej kolacji poszłąm na górę do swojego pokoju.usiadłam na łóżku i myślałam o wszystkim i o niczym.nagle moje myśli zaczynała dręczyć pewna osoba o imieniu Zack.Zastanawiało mnie dlaczego się do mnie nie odzywa.W sumie to dobrze bo i tak niemiałabym  ochoty z nim gadać,ale przecież byliśmy parą.Nie da się zapomnieć o drugiej osobie z dnia na dzień.Postanowiłam już nie myśleć o tym dupku i zalogowałam się na Facebooka.pech chciał,że akurat Zack był dostępny i zaraz zaczął do mnie pisać.
Z:Hej kotek.Wiem zachowałem się jak dupek,ale to ona mnie pocałowała.Przepraszam.Wybaczysz mi?
A:Nie.Przez ciebie chciałam się zabić.Gdyby nie Austin to dawno nie było by mnie na tym świecie.-wylogowałam się.Przez niego przypomniało mi się dlaczego próbowałam popełnić samobójstwo.wybuchnęłam gorzkim płaczem.płakałam tak z pół godziny,ale w końcu  postanowiłam wziąć się w garść i przestać ryczeć,przecież nie jestem małą dziewczynką.Poszłam do łazienki się wykąpać,zmyłam makijaż,przebrałam się w piżamę,umyłam zęby i przeczesałam włosy.Zegarki wskazywały 20.30,więc nie pójdę jeszcze spać.Wzięłam swoją mp4 i usiadłam na parapecie.Założyłam słuchawki i zaczęłam wsłuchiwać w melodię.Zamknęłam oczy i zaczęłam marzyć.Wymarzyłam sobie,że opalam się na plaży,a obok mnie biegają roześmiane dzieci.Tak wciągnęły mnie te moje marzenia aż zasnęłam.Nie spałam za długo,ponieważ spadłam z parapetu.Bardzo mocno huknęłam.Zaczęłam mnie piec ręka.Moja mama z siostrą szybko przybiegły.
-Ally co się stało?-zapytała zaniepokojona mama podnosząc mnie z siostrą na łóżko.Opowiedziałam im całą historie i powiedziałam,że strasznie piecze mnie ręka.Mama szybko zabrała mnie do szpitala bo ręka może być złamana.Miała rację.Ręka faktycznie była złamana.Lekarz założył mi gips i powiedział,że dopiero za dwa tygodnie mi go ściągną.Pojechaliśmy do domu,jeszcze raz przeprosiłam mamę i siostrę i poszłąm spać.obudził mnie głośny brzęk budzika.Trudno.Muszę wstać bo spóźnię się do szkoły.Zeszłam na śniadanie,zjadłam je i poczłapałam do łazienki.Umyłam zęby,pomalowałam się,wyprostowałam włosy i ubrałam się w to:Gotowa zeszłam na dół.
-Kochanie może cię podwiozę?
-Nie trzeba.Przejdę się.
-Na pewno?
-Na pewno.Pa.-powiedziałam,wzięłam torbę i ruszyłam w stronę domu Trish.Ta zaskoczona powiedziała:
-Mój Boże! Ally co ci się stało?
-Miałam spotkanie z ziemią.-uśmiechnęłam się. 
                        Ciąg dalszy nastąpi.
_________________________________________________
Hejo.Dużo myślałam nad nowym blogiem i zastanawiam się czy napisać historię o Rossie i Laurze czy o Austinie i Ally.Mam już nawet pomysł na opowiadanie o Rossie i Laurze,ale to wy zadecydujcie o kim mam napisać historię.Podejrzewam,że założę nowego bloga gdzieś pod koniec tego bloga,a chcę żeby ten blog miał gdzieś 50 rozdziałów.A i chcecie żebym pod koniec rozdziałów pisała ze dwa zdania co będzie w nowym rozdziale?Za wszystkie wejścia i komentarze z góry dziękuję.
Loffciam Was Natka =3